ಪತ್ರ - ೪
-----------
ಒಲುಮೆಯ ಮುದ್ದುಗೆ,
ಅರಿವಾಗದ ಮೌನದೊಳು, ಹರಿವ ಧ್ಯಾನದೊಳು, ನಿನ್ನೊಲವಿನೊರತೆ ಹೃದಯದಿಂದ ಚಿಗಿದು, ಪುಟಿದು ಕಳೆಗಟ್ಟುತ್ತಿದೆ. ಜಿನುಗಿದ ಒಲವನ್ನು ಚೇಸು ಮಾಡುವ ಧಾವಂತಕ್ಕೆ ಬೀಳುತ್ತೇನೆ. ಆಹಾ! ನನ್ನ ಚಲನೆಯನ್ನು ನಿನಗೆ ನಿರೂಪಿಸುವೆ ಕೇಳು, ಮಜವಿದೆ. ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣೊಳಗಿಂದ ಪುಟಿದ ಒಲವು ಗುಂಡಗೆ ಗೋಳಾಕಾರ ಪಡೆಯುತ್ತದೆ, ಉರುಳುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಆಯಕಟ್ಟಿನ ಜಾಗ ನೋಡಿ ತಣ್ಣಗೆ ನಿಂತುಬಿಡುತ್ತದೆ. 'ನನಗೊಂದು ಕೋಲು ಕೊಡಿ, ಭೂಮಿಯನ್ನು ಉರುಳಿಸುತ್ತೇನೆ' ಎಂದ ಆರ್ಕಿಮಿಡೀಸ್ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಬೆರಗು ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತಾನೆ. ನಾನೂ ಒಲವನ್ನು ನಡೆಸಲು ಸನ್ನೆ ಹುಡುಕುವೆ, ಆಗ ನಡೆದ ಅಚ್ಚರಿಗಳ ಒಟ್ಟು ಮೊತ್ತವೇ ಈ ಪತ್ರ. ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾವ್ಯಾತ್ಮಕವಾಗಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ್ದೇನೆ, ನನ್ನ ಆರ್ಟಿಫಿಶಿಯಲ್ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೋ!
ಆ ಗೋಳಾಕಾರದ ಒಲವು ಥೇಟು ಸಕ್ಕರೆ ಪಾಕದಲದ್ದಿದಂತೆ ಸವಿಪಾಕವನ್ನು ಸುರಿಸುತ್ತಿದೆ. ನಿಂತ ನಿಲುವಲ್ಲೇ ಕರಗುವ ಐಸ್ಕ್ರೀಮಿನಂತೆ. ಅಲ್ಲಿಂದ್ಹೊರಟ ಒಂದು ಬಿಂದು ಉರುಳಿ, ಉರುಳಿ ಬಿದ್ದು ಕುಡಿಯೊಡೆದು ಹೂವಾಗುತ್ತದೆ, ಹೂವು ಸಿಹಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ನಿರ್ಜೀವ ಹೂವು ಫಳ ಫಳ ಹೊಳೆದು, ಗಾಳಿಗೆ ಗಂಧ ಪೂಸಿ, ಮದುವಣಗಿತ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಚಕಿತ ಕ್ಷಣಗಳ ಹಿಡಿಯಲಾಗದೆ, ಮನ ಚೂರು ಹೊಡೆದು ಬಣ್ಣವಾಗಿ, ದುಂಬಿ, ಚಿಟ್ಟೆಯಾಗಿ ಹೂವನ್ನು ಮುತ್ತುತ್ತಿದೆ. ಮೈಲಿಗೆಯ ಮಿತಿ ಮೀರಿದ ಇದಕೆ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಪರಾಗವೆಂದು ಕರೆದುಬಿಟ್ಟರು. ಹುಟ್ಟುಗಳಿಗೊಂದ್ಹುಟ್ಟು ಕೊಟ್ಟ ಗೋಳ ತನ್ನ ಕಣ್ಣೊರಳಿಸುತ್ತಿದೆ. ಪರಾಗ ನಿರಂತರ ಮತ್ತು ನಿರಾತಂಕ! ಹೂವಿನ ಜಾಡು ಅರಸಿ ಹಾರಿ ಬರುವ ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೂ ಚಿಲಿಪಿಲಿಗುಟ್ಟುವುದನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತಿದೆ ಹೂವ ಗಂಧ. ಒಂದರ ಹೂವ ಕೇಸರಗಳು ಮತ್ತೊಂದಕೆ ಬೆಸೆದು ತರಹೇವಾರಿ ಹೂವುಗಳು ಜೀವತಳೆಯುತ್ತವೆ. ಬಣ್ಣಗಳು ಭಾವತಳೆಯುತ್ತವೆ. ಭೂಮಿ ಜೀವಂತವಾಗುತ್ತದೆ.
ನಿನಗೊಂದು ನಿಜ ಗೊತ್ತಾ ಮುದ್ದು? ಎಲ್ರೂ ಹೇಳ್ತಾರೆ, ಭೂಮಿ ನಿಂತಿರೋದೆ ಗುರುತ್ವದ ಮೇಲೆ, ಇನ್ನೂ ಕೆಲವರು ಹೇಳ್ತಾರೆ ಭೂಮಿ ನಿಂತಿರೋದು ನಂಬಿಕೆ ಮೇಲೆ, ನಾನು ಹೇಳ್ತೇನೆ, 'ಈ ದುಂಡಾದ ಭೂಮಿ ನಿಂತರೋದು ನಿನ್ನೊಲವ ಮೇಲೆ', ಅದರ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಕಾರಣವೂ ನಿನ್ನೊಲವೇ, ಗುಂಡಾದ ಒಲವ ಚಲನೆಗೂ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣೋಟವೇ ಸನ್ನೆ. ಅಷ್ಟೂ ಒಲವನ್ನು ನನ್ನೆದೆಯೊಳಗೆ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟು, ಜೀವನ ಪರ್ಯಂತ ನಿನಗೆ ಎಡೆಯಿಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ನಿನ್ನ ಕನಸುಗಳಿಗೆ ರೆಕ್ಕೆಯಾಗುತಿದ್ದೇನೆ, ಸ್ವೀಕರಿಸೆನ್ನ ಒಲವ ಪೂಜೆಗೆ.
ಎಂದೆಂದೂ ನಿನ್ನವನೇ ಆದ,
ಪ್ರಸಾದ್ (ನಿನ್ನ ಮೈಸೂರು)
ಒಲವೇ ಅಸಲೀ ಗುರುತ್ವಾಕರ್ಷಣಾ ಯೋಗ!
ReplyDelete