1)
ಯುದ್ಧ ಮತ್ತು ಕ್ರೌರ್ಯಗಳು
ಅಫೀಮು ಗೆಳೆಯ,
ನೀನು ನಿನ್ನನ್ನು ಪರಾಕ್ರಮಿ ಎಂದು
ಬಿಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಉಮೇದಿನಲ್ಲಿದ್ದೀ,
ಅದು ನಿನ್ನನ್ನೂ ತನ್ನೊಳಗೆ
ಮುಳುಗಿಸಿ,
ಬೂದಿಯನ್ನು ಹೊರಚೆಲ್ಲುತ್ತದೆ;
ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ನೀನೂ
ಉರಿದು ಹೋಗುವುದನ್ನು
ಇತಿಹಾಸ
ಇಂಗಾಲದ ಕಪ್ಪು ಅಕ್ಷರಗಳಲ್ಲೇ
ಕೆತ್ತಿಡುತ್ತದೆ!
2)
ನೀ ಉಡಾಯಿಸಿದ ಅಷ್ಟೂ
ಮಿಸೈಲು, ಬಾಂಬು, ಮದ್ದು-ಗುಂಡುಗಳಿಗೆ
ಮನುಷ್ಯರ ಹಸಿವು, ದಾಹ,
ನೋವು, ರಕ್ತ, ಸಂಕಟಗಳ
ಅರಿವಿಲ್ಲ ಗೆಳೆಯ;
ನಿನ್ನಧಿಕಾರದರಮನೆಯಲ್ಲಿ
ಚಲಾವಣೆಗೊಳ್ಳುವ,
ಆಧುನಿಕತೆ, ಐಶಾರಾಮ,
ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ, ದರ್ಪ, ಕ್ರೌರ್ಯ,
ಜೀ ಹುಜೂರುಗಳಿಗೆ
ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಡುಗಟ್ಟುವ
ಮೌನ, ಮಾನವೀಯತೆ, ಕಣ್ಣೀರುಗಳು
ಕವಡೆ ಕಿಮ್ಮತ್ತಿಲ್ಲದ
ಮೂರನೇ ದರ್ಜೆಯ ಆಟಿಕೆಗಳು,
ಬದುಕು ರೋಚಕ ಬಿಡು!
3)
ನೀ ಕೊಂದ ಆ ಗರ್ಭಿಣಿ
ಹೆಂಗಸಿನ ಹೊಟ್ಟೆಯ
ಸೀಳು ಒಡೆದು,
ಇನ್ನೂ ಹುಟ್ಟಿರದ ಮಗುವಿನ
ಬಿಸಿ ನೆತ್ತರು
ನಿನ್ನ ಕೈ ಸೋಕಬೇಕಿತ್ತು ಗೆಳೆಯ,
ತಾಯ ಗರ್ಭದ ನೆನಪು
ನಿನಗಾಗಬೇಕಿತ್ತು;
ಆ ಜೀವಗಳ
ರಕ್ತದೋಕುಳಿಯಲ್ಲಿ ಮೀಯುತ್ತಿರುವ
ಆ ಬಾಂಬನ್ನೊಮ್ಮೆ ಹಿಡಿದುಕೋ,
ಕಿವಿಯಿಟ್ಟು ಕೇಳಿಸಿಕೋ
ಅಮ್ಮ ಎಂದು ಕೂಗಬಹುದೇ?
ಕೆಡುವುವುದರಲ್ಲೇ ಖುಷಿಪಡುವವರಿಗೆ
ಕಟ್ಟುವುದರಲ್ಲಿನ
ನೋವು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ...
ಭೂಮಿ ಹಿಂದೆ ಮುಂದಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತದೆ,
ಪ್ರಳಯ ಸಮೀಪಿಸಿದ ಭೀತಿ ಹುಟ್ಟುತ್ತದೆ!
4)
ನನಗೀಗ ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ,
ಮಾನವನ ಲೋಲುಪತೆಯನ್ನು
ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡು
ಮುಂದೆ ಹೋದ ಪ್ರಳಯ,
ಆಗೇ ಬಿಡಬೇಕಿತ್ತು...
ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ
ಕೆಡವಲು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ ತಪ್ಪಾಯ್ತು;
ಈಗ ನೋಡು,
ಆ ಸಣ್ಣ ಗಾಝಾ ಪಟ್ಟಿಯ
ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಕೆಂಪು ಓಕಳಿ?!
ಮನುಷ್ಯ ಬದುಕುತ್ತಲೂ ಇಲ್ಲ,
ಬಾಳುವುದೂ ಇಲ್ಲ!
5)
ದೇವಕಣಗಿಲೆಯ
ಘಮವನ್ನು
ದೇವರ ನೈವೇಧ್ಯಕ್ಕಿಟ್ಟು
ಭಕ್ತಿಯಿಂದ
ಕೈ ಮುಗಿದು
'ಗಾಝಾ'ದಲ್ಲಿನ ಸ್ನೇಹಿತರ
ಬಂಧ ಮುಕ್ತಿಗೆ
ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಲಾಗಿದೆ!
--> ಮಂಜಿನ ಹನಿ
ಯುದ್ಧ ಮತ್ತು ಕ್ರೌರ್ಯ - ಶೀರ್ಷಿಕೇ ಮನ ಕುಲುಕುವಂತಿದೆ.
ReplyDeleteಎಲ್ಲ ಹನಿಗಳ ೋದಿ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣಲೂ ಹನಿಗಳು.